عقل تا تدبیر و اندیشه کند / رفته باشد عشق تا هفتم سما*

 

یا هو...

 

میان اینهمه هیاهو و رنگ و وارنگ دنیا، میان اینهمه دل دل کردنها، میان اینهمه رفتنها و برگشتنها، میان اینهمه دست و پا زدنها...

هستی! همیشه هستی...

اما امان از این دل!...

دوستی می گفت: دل اگر دل باشد، ول نباشد عقل را چه کار؟

کاری کن که دلم، دل شود و عقل تسلیمش. پای دلم نلرزد آن هنگام که باید از بین تو و غیر، انتخاب کنم.

-------------------

+ بی سر و ته بودنش را این بار بگذارید به پای دلم. حرف این روزها بود. اما دلم لکنت گرفته!...

-------------------

* عنوان بیتی است از حضرت مولانا