ای زائری که میروی آهسته تر برو! / شوق غم حسین، مرا هم فرا گرفت... :: سِما‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کـــــــ

ای زائری که میروی آهسته تر برو! / شوق غم حسین، مرا هم فرا گرفت...

پنجشنبه, ۲۳ خرداد ۱۳۹۲، ۰۱:۳۵ ق.ظ

یا هو...

دیده اید بچه ها را وقتی دستِ دوستشان یک خوراکی خوشمزه و لذیذ می بینند؟

دلشان میخواهد!... پا بر زمین میکوبند!... اصلآ همان وسط خیابان می نشینند و عین ابر بهار اشک میریزند!... بغض هم می کنند!...

آنوقت دست به دامان ولی شان می شوند...

خُب یک چیزهایی هست، آدم که می بیند، دلش خیلی میخواهد!...

مثلآ اینجا را که می بینی دلت میخواهد...

خُب خوشمزه است...

خُب بچه ام...

خُب بزرگ ما هم تویی!

--------------------

+ روزهای قشنگِ خدا مبارک دلتان!

++ سفرت بی خطر مسافر...

+++ زیارت عشق نصیبتان...

اللّهم الرزقنا کربلا...

----------------------

شاعر عنوان: رحمان نوازانی

۹۲/۰۳/۲۳

عتید ...

۲۳ خرداد ۹۲ ، ۰۳:۱۲

qwerty

تا آبشار زلف تو را شب نوشته اند
ما را اسیر خال روی لب نوشته اند
در اعتکاف گیسوی تو سالهای سال
مشغول ذکر و سجده و یا رب نوشته اند
در مسجد الحرام خم ابروان تو
مثل فرشتگان مقرب نوشته اند
در محضر نگاه الهی تو مرا
در خیل نوکران مهذَب نوشته اند
شبهای جمعه که دل من مست کربلاست
از اشتیاق وصل لبالب نوشته اند
با یک نگاه مادرت اینجا رسیده ایم
با این دلی که فاطمه مذهب نوشته اند
از هر چه بگذرم سخن دوست خوشتر است
ما را فدای دلبر زینب نوشته اند
من را که بی‌ قرار حرم می کنی بس است
اصلا مرا غبار حرم می کنی بس است
شرط نزول کوثر رحمت دعای توست
اصلاً تمام خلقت عالم برای توست
بالاتری ز درک تمام جهانیان
وقتی که انتهای جهان ابتدای توست
حتی نداشت روح الامین اذن پر زدن
آنجا که از ازل اثر رد پای توست
بی حب تو کسی به سعادت نمی رسد
رمز نجات اهل زمانه ولای توست
آسوده خاطران هیاهوی محشریم
وقتی رضای حضرت حق در رضای توست
فردوس ماست تا به ابد روضة الحسین
تنها بهشت اهل ولا ، کربلای توست
در آستانة تو کسی نا امید نیست
صحن امیر علقمه دار الشفای توست
از ابتدای صبح ازل فضل می کنی
ما را گدای دست اباالفضل می کنی
وقتی که هست دوش نبی آسمان تو
یعنی تو از پیمبری و او از آن تو
فرزند خویش را به فدای تو کرده است
بسته ست جان حضرت خاتم به جان تو
معلوم کرد نزد همه حرمت تو را
با بوسه های دم به دمش بر دهان تو
فرمود هفت مرتبه تکبیر عشق را
تا بشنود ترنم عشق از زبان تو
آوای «من أحب حسینا» وزیده است
هر روز پنج مرتبه از آستان تو
ما از در حسینیه جایی نمی رویم
هستیم تا همیشه فقط در امان تو
هر شب نشسته فطرس اشکم به راه عشق
آنجا که صبح می گذرد کاروان تو
این اشکها برای دلم توشه می شود
اذن طواف مرقد شش گوشه می شود
حال و هوای قلب من امشب کبوتریست
وقتی که کار صحن و سرای تو دلبریست
شبهای جمعه عکس حرم زنده می شود
تصویر رقص پرچم و گنبد چه محشریست
ما را اسیر عشق تو کرده، تفضلت
با این حساب کار شما ذره پروریست
با تربت تو کام دلم را گشوده اند
آقا ارادتم به شما ارث مادریست
در ماتم تو محفل اشک است چشم ما
اصلا بنای هیات ما روضه محوریست
ما سالهاست در غم تو گریه می‌کنیم
هم ناله با محرم تو گریه می‌کنیم
میلاد رب الارباب اباعبدالله الحسین و ابوالعجائب ثانی قمر منیر بنی هاشم و بحرعلم سیدالساجدین برشما و علی دوستان عالم مبارک.
بوی سیب قسمت دل بیقرارتان...
یاعلی مدد

۲۳ خرداد ۹۲ ، ۱۶:۴۲

طالب ...

ابر و باد و مه و خورشید و من و چرخ و فلک
عاقبت داغِ تو را بر دلِ من بگذارند

ان شاءالله کربلایی بشوید ... وبشوم ...

عیدتون هم مبارک مجددا ...

۲۳ خرداد ۹۲ ، ۱۸:۱۳

ستوان سوم شب

سفر اسما جانمون بخیر ان شاءالله!
ان شاءالله که شما هم هر چه سریعتر به مهمونی ارباب بری عزیز من
+ما نیز می خواهیم ولی خجالت می کشیم بگوییم
سلام

۲۳ خرداد ۹۲ ، ۱۹:۳۵

صبا

سلام عتید مهربان

ای زائری که میروی آهسته تر برو!
شوق غم حسین، مرا هم فرا گرفت...

خوش به سعادتشان و خوش به سعادتتان...

انشاءلله برات کربلا به امضای خودشان برسد برایتان... آمین.

اعیادتان مبارک ....
التماس دعا

یاحق.

۲۴ خرداد ۹۲ ، ۰۰:۳۲

Goddess

سلام

سلام ما را به دل معصومتان برسانید بفرمایید فقط یک آمین آورده ام برایش

یک آمـیــــن عمیق برای دلی که انگار جامانده کنج حرم!

صدای بی قراری اش را حتما اماممان می شنوند و اجابت می کنند ان شاءالله

+سفرشان بسلامت!

++ایام مبارک

در پناه حق...

۲۴ خرداد ۹۲ ، ۲۳:۲۷

leyla

سلام.عیدتون مبارک.عکسی که گذاشتید خیلی زیبا بود،ممنون.
برای ما هم دعا کنید،دارم آرزو به دل میشم!!!

۲۵ خرداد ۹۲ ، ۲۰:۰۹

زهرا

سلام رفیق
ایام تان گل باران[گل]
اللهم ارزقنا کربلا
انشالله با اجازه تون ما هم عازمیم ب سفر عشق...
یکشمبه هفته ی دیگه...
دلم بهانه می گرفت...باید بهش سر می زدم، همانجا زیر قبه مانده ... با من نیامد...
یاعلی

۲۶ خرداد ۹۲ ، ۰۱:۰۲

عبدالله

سلام :)

نمیدانم برای آرام گرفتن در این «ناآرام سرا» باید دست به دامان چه کسی شد؟!

که قرار باشد. پناه، راه، شاه باشد
که در صراط خاکی و خشک دنیا، آب و مأمن و مقصد باشد...
برای حسین(ع) پا کوبیدن و او را به «ولی» طلبیدن هم طلب آب است هم طلب حیات است و اگر مومن به مقصد باشم هم تسلاست.

با امان، مجاور «عشق» باشید ... :)

۲۸ خرداد ۹۲ ، ۱۶:۲۸

مهاجر

سلام عتید
ای ول رفیق
دلم تنگ تر شد از قبل برای حرم برای هوای حســـــــــــــــین
نصیبت باد ایکاش حریمش ....

۲۹ خرداد ۹۲ ، ۱۲:۲۵

بارون

سلام رفیق
آمدم حاضری بزنم
این پستت هم بغض گلویم را تنگ تر کرد و هم کمی دلم را باز کرد...

بوسه بر شش گوشه نصیبت شود به همین زودی ها...

راستی چطور میشه پیوندها رو به صفحات منو ساز انتقال داد؟