حرارت عشق حضرت عشق...
یا هو...
محرم و صفر زمان بالیدن است نه نالیدن!
بساطش آموزه است نه موزه!
تمرین خوب نگریستن است نه خوب گریستن!
نماد شعور مذهب است نه شور مذهب.
دوستان!
به عبارت بالا خوب نگاه کنید. همراه با کمی تفکّر و کمی تأمّل!
این روزها از این دست پیامکها حتما برای شما هم ارسال شده. به ظاهر زیباست٬ اما...
ای عاشق حسین!
تو که ادعای عشق حسین میکنی و عمریست در این دستگاه نوکری میکنی و ریزه خوار این سفره ای٬ بنظرت آیا باید یاد حسین٬ اشک بر حسین و حفظ شعائر را کنار بگذاریم؟؟؟
نه که حرف من عاصی نادان باشد که توصیه بزرگان دین است. آیا حفظ شعائر را باید کنار گذاشت؟!
بزرگی میگفت تنها یک جا ریا اشکالی نخواهد داشت. آن هم در اقامه ی عزای حسین!
صد البته که عزای منهای ریا همانند سایر عبادات و فرائض بسیار پسندیده تر و مؤکد است.
متأسفانه در دانشگاههای ما٬ که باصطلاح مراکز فرهنگی جامعه هستند و مربّی مربّیان آینده٬ بجای ترویج فرهنگ ناب زنده نگهداشتن قیام اباعبدالله الحسین٬ سعی بر کمرنگ کردن این نهضت میشود.
نمونه های زیادی میتوانم برایتان مثال بزنم از بی توجهی اساتید٬ مدیران و مسئولین به ظاهر محترم و به ظاهر مسلمان!!!
اما بدانند این حرارت هیچگاه سرد نخواهد شد!
قال رسول الله (ص) :« إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةٌ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً »
(مستدرک الوسائل، ج 10ص 318)
رسول خدا (ص) فرمودند: شهادت امام حسین علیه السلام در دلهای افراد با ایمان آتش و حرارتی ایجاد میکند که هرگز خاموش نخواهد شد.
بگذریم٬ دل پر دردی داریم اما کجاست گوشی شنوا...
ایکاش بجای نوشته ابتدای عرایضم٬ نویسنده خوش ذوقش اینطور می نگاشت:
محرم و صفر نه فقط زمان نالیدن است که زمان بالیدن نیز!
بساطش نه اینکه موزه باشد٬ آموزه هم هست!
تمرین خوب گریستن است و خوب نگریستن!
نماد شور مذهب است و شعور مذهب.
--------------
پ.ن: تنها مشتی بود نمونه ی خروار!
باقی بماند که عظمت قیام حسین را زبانم لال تا دون ترین مراتب به ابتذال کشیده...