آیا من هم انقلابی ام؟؟؟

 

 

یا هو...

 

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست

 

 

میخاهم بگویم میترسم. کم هم نه، خیلی... خیلی بیشتر از خیلی!

میترسم دلمان نامه دهد و پای عمل که برسیم...

میترسم که دلم فقط حرف بزند از بس که تجربه اش را دارم!

میترسم،

که اینجا،

که دلم هم،

کوفه باشد!...

 

بگذارید من سکوت کنم و سیّد شهیدان اهل قلم بگوید:

 

الماس اگر چه از همه ی جوهرها شفاف­تر است، سخت­تر نیز هست. ماندن در صف اصحاب عاشورایی امام عشق تنها با یقین مطلق ممکن است... و ای دل!... تو را نیز از این سنّت لایتغیّر خلقت گریزی نیست. نپندار که تنها عاشوراییان را بدان بلا آزموده اند و لاغیر... صحرای بلا به وسعت همه ی تاریخ است.

 

---------------------

+ دیگر مناطق انقلابی

رائح | نیلوفرانه | نوشتارهای یک انکولوژیست طلبه | - خطِ تیره - | ذهن‌نوشت | کوله پشتی من | لحنِ صریحِ روزگار | بچه‌های بی‌پلاک | دیر و دور | قدم‌رنجه | خرابات | آری، مرا بسوزان... | فرصتی دوباره برای زندگی | تهران - کربلا | بید مجنون | فردا شکل امروز نیست | مریم خوبی ها | گرا | زیر نور ماه | خدا کجاست؟؟؟ | محمد رسول الله | اردی‌بهشت | سرباز امام خامنه ای... حضرت آقا | صبرا | خدا بود و دیگر هیچ نبود | نقاش فقیر| یک شنبه | سندس در جسجتوی حقیقت | خاطرات مشترک | هوالحبیب | گناه دیگر | ذات الکرسی؛ ستاره‌ی من | سه الف | عرق سرد | ستاره شب | ارحم الرحمـاء | خسوف؛ همان ماه صورت کبود |