یا هو...
همه ی درد علی از کوچه شروع شد و همه ی درد فاطمه از غدیر!... غدیری که تا بستن دستان خیبرگشای یدالله فاصله ای نداشت. و خانه ای که آکنده بود از بوی دود و عطر عود. خانه ای که سفارش شده بود:
یأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لاتَدْخُلُواْ بُیوتَ النَّبِىِّ إِلا أَن یؤْذَنَ لَکمْ. **
اى افرادى که ایمان آورده اید! در خانه هاى پیامبر داخل نشوید مگر به شما اذن داده شود.
و بانویی که علت ایجاد و ابقای کون و مکان است:
یا أحمد، لولاک لما خلقتُ الافلاک و لولا علیٌ لما خلقتُک و لو لا فاطمه لما خلقتکما؛
ای احمد، اگر تو نبودی، افلاک را خلق نمی کردم، و اگر علی نبود، تورا خلق نمی کردم و اگر فاطمه نبود، شما را خلق نمی کردم.
صدیقه است و کوثر... انسیه است و حوراء... راضیه ای که مرضیه است... محدثه ای که بتول است و طاهره... زهرایی که زهره ی آسمانهاست و ریحانه ای از بهشت... مادری که ام وجود است و تا الی الابد مادری زیبنده ی او... فاطمه ای که فاطمه است...
و چقدر خوب در خاطرشان مانده بود، فاطمه بضعة منی های رسولشان را!...
-------------------
* عنوان یکی از اشعار سید حمیدرضا برقعی
** آیه 53 سوره ی مبارکه ی احزاب
